Święty Józef z Dzieciątkiem
Wkrótce jednak ambicje Simone i trudny charakter Guida spowodowały, że ich drogi się rozeszły, a malarz z Pesaro, po krótkim pobycie w Rzymie, przyjął naturalistyczny styl Guercina i jego szkoły (Negro, 1992; Ambrosini Massari, 2019). Obraz w Cervii jest jednym z dojrzałych dzieł Cantariniego, w którym łagodny klasycyzm Reniego (patrz Święty Józef z Dzieciątkiem w Muzeum Miejskim w Rimini) nawiązuje do naturalistycznych badań malarzy Guercina, takich jak Centino, nie wykluczając wpływu ówczesnego malarstwa lokalnego (Cellini, 1985; Colombi Ferretti, 1986, 1992; Ambrosini Massari, 2019). Święty, korpulentnej budowy ciała, trzyma w ramionach śpiące Dzieciątko Jezus, przykryte białą koszulką, która ujawnia maniakalną dbałość o szczegóły, zwłaszcza w fałdach tkaniny. Szorstkie rysy twarzy i rąk Józefa, naznaczone wiekiem i zmęczeniem, nie pozbawiają tej sceny ojcowskiej łagodności, ładunku emocjonalnego, który udziela się obserwatorowi i czyni go świadkiem cichej wymiany uczuć między ojcem a synem, zanim pomyślimy o nich jako o świętym i Zbawicielu. Foschi sugeruje, że pierwotną lokalizacją obrazu mogła być kaplica poświęcona św. Józefowi w katedrze starej Cervii, w tym czasie pod patronatem starego rodu Mazzolanich (Foschi, 1977)".