Matka Boska Śnieżna
Chociaż w przeszłości dzieło było przypisywane Barbarze Longhi (Foschi, 1977; Gasperoni - Maroni, 1986), obecnie powszechnie przyjmuje się, że jego autorem był wędrowny malarz z okolic Rawenny Bernardino Guarini, działający od końca XVI do początku XVII wieku (Viroli, 1991; Gori, 2001). W delikatnym przedstawieniu Dziewicy z Dzieciątkiem, choć jakościowo bardzo odległym, widoczny jest wpływ malarstwa Rafaela popularyzowanego w Romanii przez malarzy ze środowiska bolońskiego, takich jak Innocenzo da Imola i Bartolomeo Ramenghi, a także miejscowych naśladowców Luki i Barbary Longhich. Maryja otula Dzieciątko Jezus matczynym uściskiem, podczas gdy jej syn wydaje się wyrywać poprzez niezdarne gesty typowe dla niemowląt. Po prawej stronie łagodne kolory draperii wyróżniają się na ponurym tle, w którym krajobraz - rozciągający się po lewej stronie - jest częściowo zasłonięty kotarą, która przypomina niektóre obrazy z rzymskiego okresu Rafaela Sanzio. Chociaż wykonanie nosi cechy prowincjonalności i ma typowe słabości stylistyczne tego malarza (Pasini, 1973), intensywność spojrzenia, które dwie święte postaci kierują na obserwatora, czyni dzieło ciekawym przykładem malarstwa dewocyjnego w Romanii.